YEMİN ETTİM

Uzunca sayfalar yazasım var ama

İsminin tek bir harfini bile görsem satırlarımda

Aklıma düşüveriyorsun işte

O kadar kaçtım ki kendimden senelerce

Geçtiğim bir sokaktan biraz ben vardır diye oradan geçmiyordum bile

Sabah kalkar başlardım başkası olmaya

Akşam annemin omzuna başımı koyuncaya kadar

Ona yalan söyleyemezdim

Rol yapamazdım ki

Ne kadar uzaklara gittim bilmiyorum inan

Belki kendimi unuttum derken sen durdun önüme duvar gibi

Dur dedin her adımı söylediğinde

Ne kadar biriktirdiğim öfkem varsa kendime paramparça ettin

Artık ne kendimden kaçabiliyorum ne o güzel gözlerinden

Anneme de diyemedim ama

Ben ellerinden tutarım bir gün belki diye

Kalbime yemin ettim..